-
28.07.2024|
15:52
Նախ հիշեցնեմ Նժդեհի հանրահայտ տողերը. «Թէեւ արդիական զէնքերը մաթեմատիքական զէնքեր են, բայց եւ այնպէս բանակների ճակատագիրը որոշողը այսօր էլ, վաղն էլ եւ յաւիտենապէս կը մնայ մարդկային ոգին»:
-
28.07.2024|
14:22
Ներկայի գլոբալ հակամարտության պայմաններում համաշխարհային դինամիկան հասկանալու և իրադարձությունների հեղեղում ճիշտ կողմնորոշվելու համար շատ կարևոր է այդ պրոբլեմներին մոտենալու մեթոդաբանությունը։
-
28.07.2024|
13:20
Հայաստանի գժերը վաղն էլ ասելու են՝ միջանցքը Ռուսաստանն ու նախկինները վաղուց էին տվել, ուղղակի գցել են խեղճ Նիկոլի գրպանը:
-
28.07.2024|
12:47
1. Տարածաշրջանում նոր պատերազմ է հասունանում (էպիկենտրոնը՝ Լիբանան), որն անպայման անդրադառնալու է Հարավային Կովկասի վրա։
2. Թուրքիան Ադրբեջանի միջոցով կրկնապատկում է, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» բացման համար դիվանագիտական ու ռազմական ճնշումը։ Իրենց ժամանակացույցով՝ առաջիկա մի քանի ամսվա ընթացքում (մինչև տարեվերջ) պետք է փորձել ստանալ այդ ճանապարհը...
-
28.07.2024|
12:19
Արա Այվազյանի հարցազրույցը, կարծես թե, «ցնցել» է շատերին: Շատերը վաղը կսկսեն մեջբերումներ անել, թեպետ, որևէ նորություն, որևէ էական բան ես էդպես էլ չլսեցի
-
28.07.2024|
11:19
«Շատ սուր իրավիճակ էր։ Ինձ դնում էին շրջանակների մեջ։ Ես հասկացա, որ պետք է դուրս գալ դրանից` թեկուզ ինձ գժի տեղ դնելով, թեկուզ նեադեկվատ թվալով»:
-
28.07.2024|
10:09
Բաքվի բռնապետն այնքան ժամանակ է հոխորտալու, քանի դեռ իրական վտանգ չի զգացել։ Իսկ իրական վտանգը կարող է լինել ՀՀ-ում ռազմարդյունաբերության հիմնումն ու զարգացումը։ Ասում եմ՝ հիմնում, քանի որ հիմա ինչ կա, դա ռազմարդյունաբերության հետ աղերս չունի։ Իսկ հիմնելու և զարգացնելու համար նախ և առաջ անրհաժեշտ է օրենսդրական կարգավորումների փաթեթ։
-
28.07.2024|
09:35
Մի առավոտ օրվա փոստը նայելիս թերթերի ու նամակների մեջ տեսա պաշտոնական մի ծրար Մոսկվայից՝ գրողների միությունից: Հարցնում են՝ համաձա՞յն եմ մեկնել Բաղդադ, որպես Իրաքի արաբ գրողների հյուր: Ինչ մեղքս թաքցնեմ՝ լուրը շատ հաճելի էր: Մեկնում էինք երեքով՝ գրող Արկադի Պերվենցևը, ես և երիտասարդ արաբագետ, թարգմանիչ Վլադիմիր Կրասնովսկին:
-
28.07.2024|
09:00
Եթե կարողանանք հաշվի նստել պատմության դասերի հետ, ապա կարող ենք տեսնել, որ միջազգային հարաբերություններում ամեն ինչ որոշում է մերկապարանոց շահը և դրան հասնելու համար առկա հզորությունը՝ վճռականության, իրատեսության, կամքի և նպատակասլացության հետ միասին։
-
28.07.2024|
08:59
1983 թ. հուլիսի 27-ին Լիզբոնյան հնգյակը՝ Վաչե Տաղլյանը, Սեդրակ Աճեմյանը, Սիմոն Յահնիյանը, Արա Քրջլյանը և Սարգիս Աբրահամյանը, իմացյալ մահով անմահացան Պորտուգալիայի մայրաքաղաք Լիսաբոնում գտնվող Թուրքիայի դեսպանատունը գրավելու գործողության ժամանակ: